Nieuwsbrieven 2010

De aanpak

Strikt genomen kunnen we het jaar in twee stukken hakken. Aan de ene kant de langste periode waarin de duiven niet met vreemde duiven in aanraking komen en aan de andere kant de periode waarin men de duiven in de manden wel met andere duiven in aanraking laat komen.

Uit ons eerdere onderzoek is naar voren gekomen dat een gedegen preventieve zorg door een optimale ondersteuning met goede voedingssupplementen er aan bij draagt dat duiven nauwelijks last hebben van de kinderziekten en alle andere kwaaltjes.Zaken die anders met medicijnen bestreden moesten worden. We kunnen ons kruid dus droog houden als we dat willen.

Iedereen kan zelf een pakket van maatregelen treffen die voorkomen dat er overmatig medicijnen moeten worden ingezet.

Men zou er direct na het vliegseizoen mee kunnen beginnen. Daartoe zou men een bezoekje kunnen brengen aan een duivenarts bij U in de buurt. Als men deze de duiven dan laat controleren op

Samen sterker

In de loop van de tijd krijg ik regelmatig diverse onderwerpen aangereikt met het verzoek daar in mijn nieuwsbrieven aandacht aan te besteden. Adenocoli, Herpes, Streptococcen, Ornithose enzovoort.

Ik geef hier dan ook regelmatig gehoor aan. Maar in deze nieuwsbrief wil ik toch nog eens de nadruk leggen op de noodzaak te investeren in gezondheid van de duiven in plaats van af te wachten tot de duiven ziek worden, waarna met een of ander medicijn getracht wordt de schade te herstellen en erger te voorkomen.

Ook wordt me met regelmaat de vraag gesteld of ik dan wel kan garanderen dat de duiven niet ziek worden als men de natuurlijkere aanpak gaat volgen. Ik zeg dan volmondig dat ik dat niet kan. Dat zou te mooi zijn om waar te zijn. Ook wordt me nog wel eens verweten dat ik ‘toch ook’ medicijnen voorschrijf. Ik krijg dan de neiging om me achter het oor te krabben, maar meestal steek ik toch weer van wal om uit te leggen dat Keulen en Aken niet op een dag gebouwd zijn. En dat de resultaten van deze andere