Sinds enige tijd schrijf ik de maandelijkse nieuwsbrieven ook voor publicatie in enkele tijdschriften. Dat heeft er toe geleid dat ik het vanzelfsprekend vond om geen woorden meer te wijden aan de eigen producten. Een vorm van zelfcensuur dus als het ware. Waar ik vroeger dan ook wel eens opmerkingen kreeg dat ik in de nieuwsbrieven ‘te veel’ aandacht zou besteden aan de eigen producten, gebeurt nu het tegenovergestelde. Ik krijg opmerkingen dat ik geen praktische info meer zou geven. Je kunt het dus nooit goed doen voor iedereen.
Ik heb die opmerkingen laten bezinken en heb besloten om als ik tijd ervoor kan vinden zo nu en dan wat praktische informatie te plaatsen in een speciaal voor de lezers die hebben ingeschreven op de internetnieuwsbrief. Het voordeel van die aanpak is dat ik snel kan inspelen op de problemen die op dat moment heersen. Het is overigens niet de bedoeling om U te veel te gaan lastig vallen met dit soort van info.
Jonge duivenziekte
De term jonge duivenziekte is in de loop der tijd boven komen drijven. Vroeger spraken we van Adenocoli. Maar de lading van het probleem werd door de term Adenocoli of gewoon ‘Coli’ niet meer geheel gedekt. Oorspronkelijk werd gedoeld op de verschijnselen van braken en diarree die de jonge duiven rond de maanden mei tot en met juli konden treffen. Nu maken liefhebbers soms al in februari melding van ‘Coli’. In veel van deze gevallen is er dan gewoon iets anders aan de hand. Omdat soortgelijke verschijnselen verschillende oorzaken kunnen hebben spreekt men nu dus vaak van Jonge duivenziekte.
...Een wormkuur na een tot twee weken het beste kan worden herhaald om de jonge stadia die de eerste kuur overleefd hebben alsnog de nek te kunnen omdraaien?
