Nieuwsbrief Februari 2010


Natuurlijke aanpak (2)


Toen we zaten na te babbelen in Blackpool, tegenover de Wintergarden, waar “the Show of the year” (Engelse duivenbeurs) gehouden werd, kwam naar voren dat het opgevallen was dat de Engelse liefhebbers vooral geïnteresseerd waren in medicijnen. Het verhaal over een meer natuurlijke aanpak leek aan dovenmansoren gericht.

Ik realiseerde me dat er aan deze kant van het kanaal, wat dit betreft, al meer open gestaan wordt voor de andere kijk op de medische begeleiding van de duivensport.

Het zou natuurlijk ook best kunnen dat men alleen maar verbaasd was een dierenarts te horen zeggen dat er minder medicijnen gebruikt zouden moeten worden.


Steevast vertelden de Engelsen dat duiven alleen maar

gezond waren te houden met behulp van medicijnen. Eigenlijk is dat het denkbeeld dat jaren geleden ook in Nederland, België en Duitsland algemeen geldend was.

 

We hebben het over gezond houden met behulp van medicijnen. Maar dat is in mijn ogen een misvatting. Het moet zo zijn dat we de duiven gezond houden met behulp van een verhoging van de basisweerstand. Als de duiven desondanks ziek worden kunnen we de ziekte helpen bestrijden met medicijnen.

De medicijnen zorgen dan dat de duiven minder ziek worden en daardoor is het mogelijk dat de duiven aan hun gezondheid kunnen gaan werken.

Gezondheid en ziekte liggen in die gedachtegang als het ware in elkaars verlengde.

Je zou een en ander kunnen uitbeelden als een lijn waarop de gezondheid als positief wordt afgebeeld. Daarbij zou men aan het ene uiteinde duiven kunnen plaatsen die in topvorm zijn en die blaken van gezondheid.

Als de mate van gezondheid dan afneemt komen we langzaam in de gevarenzone waarbij de gevoeligheid voor ziekte meer en meer toeneemt.


Aan het einde van de ziekte staat dan sterfte. Aan de top van de gezondheid staat de duif in topvorm.

Bij het gros van de liefhebbers, zo heb ik de afgelopen jaren moeten constateren bevinden de duiven zich in de middenzone. Dus een mengelmoes van gezonde en zieke duiven, met daarin een variatie in de mate van ziekte en gezondheid.

De misvatting die nog steeds veel liefhebbers hebben is de veronderstelling dat de “goede” spelers een of ander geheim medisch middel hebben om de duiven in de groep van de gezonde duiven te houden. Je zou haast vermoeden dat die veronderstelling kunstmatig in leven wordt gehouden om de zaak af te leiden van waar het werkelijk om gaat.

Zoals ik al vaker heb gesteld, hebben deze topliefhebbers het juiste inzicht om de duiven optimaal gezond te houden. Daardoor juist zijn deze duiven minder gevoelig voor bedreigende ziektes.

Het is dus precies anders om. Deze liefhebbers investeren in gezondheid en niet in de bestrijding van ziektes. Want als de ziektes bestreden zijn, is er nog niet automatisch een optimale gezondheid.


Het zou een algemeen aanvaard uitgangspunt moeten zijn dat de gezondheid gestimuleerd dient te worden, waardoor er uiteindelijk minder ziektes bestreden zouden moeten worden.

En juist om de gezondheid te stimuleren is een goede natuurlijke aanpak een basisvereiste.


Als we teruggaan in de tijd naar de periode voor het geneesmiddelen gebruik in de duivensport, dan komen we in een periode terecht waarin de duiven enerzijds kwalitatief doorgaans minder waren ten opzichte van heden ten dage , maar ook minder gevoelig waren voor ziekten.

We moeten wel zo eerlijk zijn toe te geven dat de medicijnen het mogelijk maakten om duiven met goede genetische vliegeigenschappen in leven te houden en hieruit te kweken. Iets wat zonder de medicatie waarschijnlijk veel moeizamer was verlopen. De duivensport als geheel heeft hiervan de vluchten kunnen plukken.

Maar we zijn daarin doorgeschoten. We zijn de medicijnen gaan gebruiken om allerlei ongemakjes die duiven konden hebben weg te poetsen. We hebben daarmee een belangrijk natuurlijk mechanisme te kort gedaan. Namelijk het mechanisme van de selectie van de sterkste.


Voeg hierbij de verschraling van de voeding die mens en dier de afgelopen 30-40 jaar ten deel is gevallen. De gehaltes aan waardevolle voedingsstoffen in de normale voeding, zo is uit diverse onderzoeken gebleken, is de laatste tientallen jaren gestaag teruggelopen. De opmerking van de gezondheidsraad dat gevarieerde voeding genoeg is om voldoende vitamines en spoorelementen binnen te krijgen, is, naar mijn inzicht, niet echt meer van deze tijd. Tenminste niet als we ervan uit willen gaan dat we topsport willen bedrijven.

Gesteld mag worden dat ook de kwaliteit van de voeding van de duiven, zeer waarschijnlijk, destijds beter was. En met beter bedoel ik dan dat de vergaande verschraling van de landbouwproducten nog niet zo sterk haar intrede had gedaan. Duiven kregen per voeding meer goede bouwstoffen binnen. Bouwstoffen die ook nodig waren om gezond te kunnen blijven. Ook om de stress bij de wedvluchten aan te kunnen.


Meer duiven op een hok en daardoor een stijging van de infectiedruk, milieuvervuiling en zwaarte van de wedvluchten speelden verder hun deuntje mee. Duivensport was daarnaast ook nog eens topsport aan het worden.

Dit proces van ombouw naar topsport is geleidelijk aan verlopen.

In het begin waren degene die met medicatie de kinderziektes wisten uit te bannen spekkopers. Immers ze wonnen de meeste wedstrijden. Maar toen de grote meute dit ook begon te doen was dit voordeel verdwenen. Wel was toen de gewoonte massaal medicijnen in te zetten geboren.

Met dit medicijngebruik werden allerlei kwaaltjes naar de achtergrond verdrongen. Ook kwaaltjes waarop van oudsher geselecteerd werd. En zonder het beseffen maakten we ons allemaal afhankelijk van die medicijnen……behalve degene die dit door hadden en tijdig de paaltjes begonnen te verzetten. Zij die enerzijds het gebruik van medicatie trachtten te verminderen en anderzijds tegelijkertijd investeerden in gezondheid kwamen meer en meer bovendrijven.


Door minder medicijnen te gebruiken en gelijktijdig te investeren in gezondheid werd het mogelijk goed door te selecteren. De zwakke broeders werden tijdig verwijderd. Nog voor dat ze in staat waren ziektes te gaan spreiden onder de rest van het hok waardoor weer medicatie gebruikt moest worden.


Het meeste wat hier in deze nieuwsbrief staat weet iedereen wel. Het zijn open deuren. Maar het blijft me verbazen dat het gros van de liefhebbers dan toch blijft vasthouden aan het investeren in bestrijding van ziektes in plaats van in het optimaliseren van de gezondheid.

Als liefhebber is het veel verstandiger om de basisweerstand van de duiven te optimaliseren waardoor de duiven zelf beter in staat worden gesteld om ziekten te bestrijden en vorm op te bouwen, dan af te wachten tot het fout gaat of preventief medicijnen te gaan geven via blinde kuren voor het geval dat….


Ik wil erop blijven hameren dat goed voer voor een goede basisweerstand uiterst belangrijk is. Beter minder duiven houden die goed gevoerd worden, dan meer duiven die het met armer voer moeten doen (duivensport is topsport weet u nog!). Er zijn enkele firma’s die de waarde van extra omega 3 in het duivenvoer wel degelijk onderkennen en het derhalve aan hun voeders toevoegen. Let daar eens op. Het voer kan misschien iets duurder zijn, maar dat betaalt zich terug in de kwaliteit van de (jonge) duiven.

Er zijn diverse firma’s die producten op de markt brengen om de basisweerstand te helpen verhogen. Zoals bekend hebben wij zelf een lijn in die richting ontwikkeld de afgelopen 25 jaar die door veel liefhebbers tot volle tevredenheid wordt gebruikt. Naar aanleiding van de vragen wat men uit onze lijn dan het beste kan gebruiken, hebben we recentelijk een startpakket samengesteld.

Maar kijk gerust rond er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Als de boodschap maar duidelijk is: Tracht de noodzaak om medicijnen te moeten gebruiken te verminderen door uw topsporters het instrumentarium mee te geven waardoor ze in een goede gezondheid en goed conditie kunnen komen.

Tracht dus de gezondheid te verhogen.


Maar wees aan de andere kant niet kortzichtig. Zorg dat U ruim voor de eerste vluchten uw duiven bij uw duivenarts laat controleren. Zorg dat ze dan vrij zijn van coccidiose, trichomoniasis, luizen en wormen, maar bovenal van luchtweginfecties. Laat de duiven ook controleren op de aanwezigheid van slijm. En geef op dat strategische moment, als het nodig is, een goede kuur voor de luchtwegen of andere ziekten zodat de infectiedruk in de korven over de breedte omlaag gaat en niet weer tijdens het seizoen te pas en te onpas moet worden gekuurd. Zorg er teven voor dat als U moet kuren, U kuurt met het juiste middel, in de juiste dosering en vooral voldoende lang.



Succes

Peter Boskamp